Die hoofdredacteur heeft het mooi voor elkaar. Jong, goedkoop en ze kunnen “alles”. Hoe makkelijk is dat? Elke redactie heeft haar sterkhouders, die het verschil maken en merkbepalend zijn. En de rest kan “alles”…

 Ik hou niet van “alles”. Meestal kunnen mensen “alles” maar een beetje. In het voetbal heb je dat ook: polyvalente spelers. Mannen die zowel in de verdediging als in de spits kunnen spelen. Zelden zijn het de beste verdedigers, zelden de beste spitsen.

Legbatterij

Mensen die “alles” kunnen, doen inderdaad vaak “alles”. Maar ze maken zelden het verschil. Dat komt omdat ze vooral in de weer zijn met hun telefoon, hun camera, hun microotje en wat nog allemaal. En dus vullen ze de gaten. Ze zijn de legbatterij van onze klassieke media. Daar wil je toch niet voor tekenen als je jong bent? 

Bovendien: mensen die “alles” kunnen, zijn niet de journalisten van morgen. Niet het merk, maar de mens die ervoor werkt, wordt steeds belangrijker. De man of vrouw die je volgt omdat je hem of haar zo goed vindt. De individuele journalist.

Kwetsbaar

Tenslotte zijn mensen die “alles” kunnen vaak kwetsbaar. We weten allemaal dat onze media krimpen. Er zijn minder adverteerders, minder kijkers, minder lezers, minder inkomsten. En dus volgen er synergieën en besparingsrondes. En telkens zie je hetzelfde: de sterkhouders blijven. Logisch, ze zijn merkbepalend. Bij de backbenchers, de jongens en meisjes die “alles” kunnen, zit de winst van de synergie. 

 Dus, beste scholen. Daag ze uit, je studenten. Het is een illusie te denken dat je hen alles kan leren. Leer hen uit te blinken. Help hen te kiezen waarin ze steengoed willen worden. Maar leg hun lat hoog.

 En beste aanstormend talent. Ambieer niet “alles”. Word de beste interviewer, de beste stadsreporter, de beste columnist, de beste nieuwslezer. Denk eraan tijdens je opleiding, oefen nu al op freelancebasis. En als je straks toch “alles” aan het doen bent bij die hoger geciteerde hoofdredacteur, smijt je dan ietsje meer voor dat éne ding. En leg jezelf een tijdslimiet op. Beste hoofdredacteur, over twee jaar doe ik niet langer "alles"!

• Wat denk jij?

  Geweldig, . Ik kijk ernaar uit om je reactie in mijn mailbox terug te vinden. Je hoort nog van me. Daar mag je op rekenen.
  Voor alle duidelijkheid: je reactie wordt niet online gepubliceerd. Jij bent de enige die deze pagina nu met jouw reactie ziet. De volgende keer dat je deze pagina bezoekt, is ze verdwenen.

  Ben je het eens/oneens? Heb ik iets over het hoofd gezien? Ging ik te kort door de bocht? Laat het me weten. Ik kijk alvast uit naar jouw reactie. Misschien wordt het de start van een boeiende conversatie. Je reactie moet minimum 20 karakters tellen.

  Jouw voornaam Invullen graag.

  Jouw e-mailadres Een geldig e-mailadres invullen aub

  Wat is de voornaam van Wim Verhoeven? Nochtans niet zo moeilijk

  Wat heeft dit te betekenen?

  Dit lijkt een ridicuul invulveld. Het is nogal wiedes wat je moet invullen! Maar software heeft het er doorgaans moeilijk mee. Het is dus een poging om dit formulier op een eenvoudige manier tegen misbruik te beschermen.

  ×

  Verzenden

• Zin in meer?

  • Zaterdag krantendag: lang leve Goedele
  • Zaterdag krantendag: waarom nostalgie nergens goed voor is
  • Zaterdag krantendag: met één inspiratiebron kom je het weekend door

  Toon alle titels

• Hoezo, het nieuws kan beter?

  

  Wil je écht weten wat er beweegt bij onze media? Waarom ze best  verjongen, vernieuwen en beter nieuws brengen? Wil je weten waar de media van morgen zitten? 

  Ik werk al meer dan 25 jaar in het nieuws. Vijf jaar lang was ik hoofdredacteur van de grootste krant/nieuwssite van het land. 

  Volg mij op deze website of via de sociale media. Ik geef lezingen, coach journalisten, hoofdredacteurs of redacties en begeleid organisaties in een veranderingsproces. 

  Zo vertel ik je alles